Βρισκόμαστε εδώ και αρκετά χρόνια στην εποχή των υπολογιστών, την εποχή του digital, την εποχή των τέλειων αντιγράφων. Εδώ και χρόνια η μουσική που ακούμε αποθηκεύεται, αντιγράφεται και διανέμεται σε ψηφιακή μορφή και το κάθε αντίγραφο είναι πανομοιότυπο με το πρωτότυπο, ακόμη κι αν έχει αντιγραφεί 1000 φορές, ακόμη κι αν έχει αναπαραχθεί εκατομμύρια φορές. Το μέσο αποθήκευσης είναι αδιάφορο, πλέον. Για παράδειγμα, ένα τραγούδι μπορείς να το αντιγράψεις σε ένα USB stick, από εκεί να το γράψεις σε ένα CD-R, από το CD να το γράψεις σε σκληρό δίσκο, από αυτόν σε μια κάρτα μνήμης, έπειτα σε… δισκέττα, απ’ τη δισκέττα σε δίσκο SSD κι από εκεί πάλι σε σκληρό δίσκο. Το τελικό αρχείο θα είναι πανομοιότυπο με το αρχικό! Μάλιστα, δεδομένης της συνεχούς αύξησης της χωρητικότητας στους σκληρούς δίσκους, μπορείς να μεταφέρεις όλα τα αρχεία σου σε νέο αποθηκευτικό μέσο, χωρίς να νοιάζεσαι για τον όγκο τους, εξασφαλίζοντας έτσι την διάσωσή τους. Αυτό, όμως, δεν ισχύει για τα παλιά, αναλογικά, μέσα.
Ήδη πολλά ιδρύματα, κράτη και εταιρείες έχουν ξεκινήσει τον τιτάνιο αγώνα της διάσωσης… των πάντων! Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ψηφιοποιούνται καθημερινά δεκάδες αρχεία, βιβλία, έργα τέχνης και μουσικά κομμάτια, σε μια προσπάθεια να διασωθούν από τη φθορά της ύλης. Σε αυτή την προσπάθεια συμμετέχει και το γνωστό Internet Archive, το οποίο – εκτός του να αποθηκεύει στιγμιότυπα του Internet – έχει ξεκινήσει μια μεγάλη προσπάθεια ψηφιοποίησης χιλιάδων δίσκων 78 στροφών!
Για όσους δεν γνωρίζουν, οι δίσκοι βινυλίου περιστρέφονταν στις 33⅓ στροφές ανά λεπτό. Οι πιο μικροί και παλαιότεροι δίσκοι ήταν των 45 στροφών. Ακόμη παλαιότερα, υπήρχαν οι δίσκοι 78 στροφών, οι οποίοι είχαν περίπου ίδιο μέγεθος με αυτό των 33⅓ στροφών, αλλά λόγω της υψηλότερης ταχύτητας περιστροφής, είχαν πολύ μικρότερη διάρκεια. Ήταν, όμως, πιο ανθεκτικοί μιας και δεν κατασκευάζονταν (οι περισσότεροι) από βινύλιο αλλά από shellac το οποίο είναι μια πολύ σκληρή ρητίνη. Για δεκαετίες, οι δίσκοι 78 στροφών ήταν η πιο διαδεδομένη μέθοδος μεταφοράς ήχου (μουσικής), κυρίως στις ΗΠΑ, όπου από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και τα μέσα του 20ου είχαν κοπεί εκατοντάδες χιλιάδες διαφορετικοί δίσκοι!
Το Internet Archive έχει συγκεντρώσει πάνω από 120.000 δίσκους (περίπου 255.000 πλευρές) και τις έχει ψηφιοποιήσει. Μάλιστα, εκτός από την ψηφιοποίηση του ήχου, φωτογραφίζεται και η ετικέτα του κάθε δίσκου, έτσι ώστε να είναι πιο εύκολη η καταγραφή άλλων πληροφοριών και η διάσωσή τους σε βάση δεδομένων!
Δες τη διαδικασία καθαρισμού και ψηφιοποίησης στο βίντεο που ακολουθεί:
Αν θες να ψάξεις μέσα στη συλλογή, μπορείς να τη βρεις στη διεύθυνση: https://archive.org/details/georgeblood ή και να ακολουθήσεις το Twitter του project https://twitter.com/great78project μιας και ανεβάζουν έναν διαφορετικό δίσκο κάθε ώρα!