Θυμάσαι πώς ήταν το Internet τα πρώτα χρόνια του World Wide Web; Για όσους έχουν προλάβει αυτές τις… άγριες εποχές, τις εποχές πριν τη Google, το Internet ήταν σαφώς μικρότερο, αλλά και πολύ πιο απομονωμένο. Αν έψαχνες να βρεις κάτι, θα έπρεπε να γνωρίζεις από πριν τη διεύθυνσή του, αλλιώς… έχανες! Οι πρώτες μηχανές αναζήτησης, ονόματα όπως AltaVista ή Lycos, δεν περιείχαν παρά ένα μικρό ποσοστό των συνολικών ιστοσελίδων, ενώ πολλές φορές από τα αποτελέσματα των αναζητήσεων έλειπαν τα προφανή.
Η Google έβαλε μια κάποια τάξη σε αυτό το χάος και αυτός ήταν ο κύριος λόγος της μετεωρικής της ανόδου στην κορυφή των ψαχτηριών. Πλέον η αναζήτηση στο Google τις περισσότερες φορές σου δίνει αυτό που ψάχνεις, αν όχι πρώτο-πρώτο, σίγουρα μέσα στα πρώτα 10 αποτελέσματα. Αυτό, βέβαια, γίνεται γιατί συνήθως ψάχνουμε πράγματα τα οποία είναι απλά. Και βέβαια, πολλά από τα προβλήματα της μηχανής αναζήτησης της Google λύνονται στο παρασκήνιο από τους προγραμματιστές, χωρίς να το βλέπεις. Το Internet, όμως, είναι πλέον τεράστιο, ενώ το Google search χρησιμοποιείται σε όλες τις χώρες, και σε όλες τις γλώσσες. Και η Google θέλει να μπορεί να δίνει σωστά αποτελέσματα σε κάθε γλώσσα και διάλεκτο, παγκοσμίως. Αλλά και να επιτρέψει στους χρήστες να θέτουν πιο ασαφείς ερωτήσεις ή αναζητήσεις.
Εδώ έρχεται το MUM (Multitask Unified Model) το οποίο είναι ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης σχεδιασμένο έτσι ώστε να μπορεί να «πιάνει» λεπτομέρειες και ιδιομορφίες των ανθρώπινων γλωσσών. Όλων των γλωσσών! Το σύστημα χρησιμοποιήθηκε από τη Google για να βελτιώσει τις αποκρίσεις του Google search, όταν οι χρήστες έψαχναν πληροφορίες για τα εμβόλια κατά του COVID. Βέβαια, το MUM δεν έχει ενσωματωθεί (ακόμη) στο Google search, ούτε υπάρχει χρονοδιάγραμμα, αλλά χρησιμοποιείται όποτε αυτό κρίνεται αναγκαίο.
Η ιστορία της αναζήτησης, όχι μόνο της Google, πηγαίνει πάρα πολύ πίσω στο χρόνο· η Google ήταν η πρώτη εταιρεία η οποία έβαλε στο παιχνίδι τη συνεχή χαρτογράφηση του Internet, αλλά και ευφυείς τρόπους για να οργανώνει αυτά τα δεδομένα, να βρίσκει συσχετισμούς μεταξύ τους, να μπορεί να αποφασίζε” για την κατάταξη των αποτελεσμάτων και, τελικά, να σου δίνει τα αποτελέσματα με τη μεγαλύτερη πιθανότητα να περιέχουν αυτό που ψάχνεις. Εδώ, όμως, υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες. Για παράδειγμα, μπορεί να μην ξέρεις (ή να θυμάσαι) ακριβώς αυτό που ψάχνεις, μπορεί να κάνεις κάποιο λάθος στην πληκτρολόγηση, ή απλώς να ψάχνεις με λάθος τρόπο. Η Google θέλει να μπορεί να καταλάβει τι πραγματικά θέλεις να βρεις, εκμαιεύοντας πληροφορίες από αυτά που γράφεις. Κι αυτό μπορεί να βελτιωθεί δραματικά με τη χρήση τεχνολογίας τεχνητής νοημοσύνης!
Η Google προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα πριν από μιάμιση δεκαετία, δημιουργώντας ένα σύστημα συνωνύμων, αλλά αυτό δεν είχε να κάνει με την κατανόηση παρά μόνο με την αντικατάσταση λέξεων. Για παράδειγμα, αν γράψεις «πώς αλλάζω ένα μωρό», σίγουρα δεν θέλεις πληροφορίες για το πώς θα… αντικαταστήσεις το μωρό σου με ένα άλλο! Αυτό, όμως, θα ήταν το αποτέλεσμα της αντίληψης ενός υπολογιστή. Η Google θέλει να δώσει στη μηχανή της την αντιληπτική ικανότητα έτσι ώστε να σου δώσει πληροφορίες για το πώς αλλάζεις μια πάνα – και όχι το ίδιο το μωρό.
Εδώ πρέπει να αναφέρουμε και δύο παρατηρήσεις: η μηχανή της Google ήδη έχει πραγματικά πολύ καλή αντίληψη. Για παράδειγμα, βάλαμε μια πολύ χοντρική περιγραφή δύο παλιών και όχι ιδιαιτέρως γνωστών ταινιών των 80s, για να δούμε αν θα καταλάβει τι εννοούμε. Η αναζήτηση «that movie with kids building a spaceship» μας έδωσε το σωστό Explorers πρώτο-πρώτο. Η αναζήτηση «movie with kids with a muscle car that find a time machine» μπορεί να δυσκολεύτηκε λίγο, αλλά το σωστό My science project βρισκόταν μόλις στην τέταρτη θέση! Αν αναρωτιέσαι γιατί στα Αγγλικά, η απάντηση είναι πως κάναμε τις ίδιες αναζητήσεις και στα Ελληνικά, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν ιδιαιτέρως ενθαρρυντικά. Το ψαχτήρι της Google φαίνεται να δίνει πολύ μεγάλη έμφαση στη λέξη παιδιά και εμφανίζει σωρεία αποτελεσμάτων για… παιδικές ταινίες, ενώ σε καμία περίπτωση δεν εμφάνισε το σωστό αποτέλεσμα στην πρώτη σελίδα, ούτε στη δεύτερη, ούτε στην τρίτη, ούτε μία φορά. Εδώ λοιπόν είναι που περιμένουμε τη μεγαλύτερη πρόοδο από το σύστημα της Google, το οποίο μαθαίνει μόνο του, από όλες τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται και όχι μόνο από τα Αγγλικά! Σύντομα, θα μπορούμε να έχουμε σωστά αποτελέσματα, ακόμη και με ασαφείς ερωτήσεις, στη μητρική μας γλώσσα!
Δες πώς λειτουργεί το Google Search στο παρακάτω βίντεο:
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.