Η τεχνολογία υπόσχεται την αθανασία. Αν όχι την υλική, τουλάχιστον την θεωρητική. Το έχουμε δει ήδη κάμποσες φορές στον κινηματογράφο, με ηθοποιούς (και άλλους διάσημους) να επανέρχονται στη ζωή και να συμμετέχουν σε ταινίες και μετά θάνατον. Το παράδειγμα που μας έρχεται στο μυαλό είναι της ταινίας Rogue One του 2016, στην οποία εμφανίστηκε ο Peter Cushing, ένας ηθοποιός πεθαμένος από το 1994! Ομοίως και στο Rise of Skywalker, η συγχωρεμένη Carrie Fisher “πρωταγωνιστούσε” μετά θάνατον. Τέλος, και ίσως πιο ανατριχιαστικά απ’ όλα, στο Furious 7 είδαμε τον άτυχο Paul Walker να επανέρχεται στη ζωή.
Τώρα, το συγκρότημα Kiss, γνωστό και από το εκκεντρικό βάψιμο στα πρόσωπά τους, κάνει το επόμενο βήμα και προωθεί με κάθε επισημότητα την χρήση της νέας τεχνολογίας για την διατήρηση της εικόνας του συγκροτήματος εις το διηνεκές. Όχι, δεν έχουν πεθάνει, όλα τα μέλη του συγκροτήματος είναι εν ζωή. Η σκληρή αλήθεια, όμως, είναι πως όλοι τους είναι πάνω από 60 ετών – κάποιοι κοντεύουν τα 80 – και πλέον δεν είναι σε θέση να βγαίνουν στη σκηνή βαμμένοι λες κι είναι 20 χρονών. Ούτε, άλλωστε, έχει πλέον νόημα.
Νόημα, όμως, όπως είναι ολοφάνερο – και κυρίως από εισπρακτικής απόψεως – έχει το να διατηρηθεί με κάποιον τρόπο η εικόνα του συγκροτήματος. Κανείς δε μπορεί να γνωρίζει πόσο, για ποιους, και για πόσον καιρό ακόμη θα υπάρχει αυτή η ανάγκη, αλλά οι Kiss βλέπουν τα (τουλάχιστον) βραχυπρόθεσμα οφέλη του να μπορούν να κάνουν συναυλίες… χωρίς να τις κάνουν. Έτσι, επιστράτευσαν την τεχνολογία της διάσημης Industrial Light & Magic, τεχνολογία ήδη υφιστάμενη καθώς ένα άλλο διάσημο συγκρότημα, οι Σουηδοί ABBA, έχουν ήδη επενδύσει σε αυτή την τεχνολογία, και το δικό τους show με τίτλο “ABBA Voyage” έχει ανέβει σε ειδική σκηνή στο Λονδίνο, και μάλιστα εκτιμάται πως τα έσοδα είναι της τάξης των 2 εκατομμυρίων λιρών την εβδομάδα!
Βέβαια, επειδή μιλάμε για τους Kiss, δεν έχουν αρκεστεί στο να αναπαράγουν την όψη τους σε κάποια παλαιότερη δεκαετία, όπως οι ABBA, αλλά έχουν κάνει τους χαρακτήρες τους πρακτικά υπερήρωες! Ήδη, στην τελευταία συναυλία των Kiss στη Νέα Υόρκη, τα avatars των τεσσάρων μουσικών εμφανίστηκαν με ύψος 2,5 μέτρα και υπερδυνάμεις, βγάζοντας φωτιές από το στόμα και πετώντας κεραυνούς από τα δάχτυλα, ενώ αιωρούνταν πάνω από το παραληρόν κοινό.
Είναι φανερό πως οι Kiss δεν ενδιαφέρονται απλά για τη διατήρηση της εικόνας τους στο μέλλον, αλλά θέλουν να μετατρέψουν το συγκρότημα και τους χαρακτήρες σε ένα διαρκές show, αν και ακόμη δεν έχουν καταλήξει στην τελική κατεύθυνση που θα πάρει το εγχείρημα. Όπως λέει ο ίδιος ο επικεφαλής της Pophouse Entertainment, της εταιρείας που επένδυσε πάνω στα ειδικά εφέ, θα αποφασίσουν μετά το τέλος του tour. Θα είναι μιούζικαλ; Rock opera; Θα λέει μια ιστορία; Θα είναι απλά συναυλία; Θα το δούμε!
Το ερώτημα που ανακύπτει εδώ είναι γενικότερο και δεν αφορά μόνο τους Kiss, αλλά ολόκληρη την μουσική βιομηχανία. Με την τεχνολογία να γίνεται διαθέσιμη για τέτοια εγχειρήματα, καθιστώντας εφικτή την αναβίωση αποβιωσάντων καλλιτεχνών, θα αλλάξει το όλο concept της συναυλίας; Δηλαδή, γιατί να πληρώσει κανείς για να πάει σε ένα στάδιο για να δει… ψηφιακά avatars τραγουδιστών και μουσικών που είτε είναι πλέον υπερήλικες, είτε έχουν πεθάνει, να εκτελούν σε playback κομμάτια ηχογραφημένα πριν από δεκαετίες; Αυτό εμείς δε μπορούμε να το απαντήσουμε, επομένως το αφήνουμε σε εσένα, αγαπητέ αναγνώστη, να το απαντήσεις για τον εαυτό σου.